poezja

Evil ;> · Gość

I Twoje zimne dłonie, które tak dotykać wielbię..
Dłonie, które niczym lód – mróżą moje serce…
I oczy…Ze łzami szklanymi, w które tak często patrzę…
Oczy, w których widzę zwierciadło Twojej duszy.
I ten zachód słońca..
Jeden zachód, który zmienił wszystko.
A w snach…Ty nie zbudź mnie,
Cichym krokiem podejdź i obejmij swym silnym ramieniem.
Spraw bym poczuła Twoje ciepło i tak wielką miłość, którą darzyć potrafisz.
I Twoje serce…Takie moje, że aż obce.
Serce z kamienia,
Serce szklane,
Serce dzikie i szalone,
Serce porcelanowe, które raz zranione rozsypie się w tysiące odłamków.
Uśmiech Twój..
Tak promienny, że nawet słońce przyćmiewa.
Za jeden uśmiech Twój zabiorę Cię, gdzie zechcesz.
Zabiorę Cię, gdzie nikt nie znajdzie nas..
Gdzie tylko Ty i ja.
Zaufaj mi..
Tak mało o mnie wiesz.
I spójrz w niebo..
Takie dziś ono smutne.
I pomyśl, że możesz znaleźć się tam szybciej niż ja..
Czy teraz czujesz bicie serca ?
Czujesz wartość życia ?
Puść moją dłoń, a ja odejdę…
Kiedyś Tu wrócę, lecz już bez Ciebie.

Co WY na to ? Very Happy

Napisane jako tako...Sądzę przyzwocie ? Razz

P

Aliellya

Mamo, ratuuj.

Niby Mama · Gość

Miminka, niezły wiersz. Czy wszystko musi być o miłości albo o jakichś wielkich uczuciach, których Wy tak naprawdę nigdy nie poczułyście?